Consultando o glosario da lingua protocéltica da Universidade de Gales sorprendeume atopar a palabra *korda co significado de grupo de persoas, familia. Inmediatamente veume á cabeza a expresión ser da corda de: «Este neno só xoga cos que son da súa corda», «Non me dá moito que falar, non é da miña corda», etc. Se pensamos no significado que habitualmente se lle dá na nosa lingua á palabra corda, non ten moito sentido esa frase, máis se pensamos que proceda desa antiga palabra das linguas célticas, ten un sentido absoluto e diáfano: estaríamos directamente dicindo que non é da nosa familia ou da nosa tribu. Se está hipótese fose acertada, mesmo penso que comprería abrir unha segunda entrada diferenciada no dicionario para a palabra corda con este significado, e cunha etimoloxía diferente da que hoxe consta tanto nos de galego como nos de portugués e castelán, do latín chorda á súa vez do grego χορδή (khordê) que significaba intestino, tripa.
Corda: máis unha posible palabra céltica conservada na nosa lingua
Puede que te interesen también
1 Comment
Deja una respuesta
Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.
Lo último de Breves
Quien depende, se expone, se hace vulnerable. Así que la respuesta ante estas situaciones debería ser
Al primer gobernante que lo haga le llamarán "loco", pero al último le llamarán "imbécil".
Total, ¿qué más da que sea un país escasamente democrático, que machaque a su propia población,
La mayoría de los medios de comunicación y de gobernantes parecen tener muy mala memoria. Cuando
Lo más apropiado sería comenzar a hablar de estrategias triples que incorporasen también la necesaria dimensión
Coméntame ao respecto da miña hipótese o lingüista Higino Martíns o seguinte:
Agradezo a precisión léxica, mais coido que non se afasta do principal da hipótese. Ser do meu rabaño é un equivalente perfecto de ser da miña familia, se cadra cunha certa retranca céltica ou se cadra é que naqueles tempos entre familia e rabaño tampouco se distinguía tanto, afeitos como estaban os nosos antergos a se consideraren parte do medio, do mundo natural e por tanto, animal. Ou se cadra a expresión se usaba inicialmente para se referir a outros (El non é da miña corda = El non é do meu rabaño = Non é dos meus).