A abundancia enerxética fixo de pegamento para manter artificial e precariamente unidas as clases sociais. Mais rematada a era da abundancia enerxética, e con ela o crecemento económico continuado que alimentou cunha parte sempre crecente (no tempo, non relativamente) da torta o chamado Estado do Benestar, as clases sociais volven ao seu estado natural: separadas e confrontadas con intereses irreconciliables.
Lo último de Breves
What lies beyond growth can only be one of two things: post-capitalism or extinction
O lo hacéis vosotros, o lo haremos nosotros. Y poner el marcha el cronómetro...
Maybe it's time to reverse Carnival's wake-up call, maybe it's time to listen to Gaia's screaming
Cada vez veo más seguro un futuro en el que los nietos de quienes abandonaron el
Dándole la vuelta al manido y desarrolista concepto de «países en vías de desarrollo», y habida