A abundancia enerxética fixo de pegamento para manter artificial e precariamente unidas as clases sociais. Mais rematada a era da abundancia enerxética, e con ela o crecemento económico continuado que alimentou cunha parte sempre crecente (no tempo, non relativamente) da torta o chamado Estado do Benestar, as clases sociais volven ao seu estado natural: separadas e confrontadas con intereses irreconciliables.
Por que non pecharmos todas as fábricas de coches? Breves apuntamentos sobre a reconversión industrial precisa
Se tivésemos en conta que a poboación humana debe minguar para que a poida manter o planeta despois do decliveEntrevista para Nós TV (sobre Alcoa, Decrecemento, etc.)
A industrialización de Galiza é reversible
Principio de precaución vs. Falacia do presente permanente
O futuro das pensións desde a consciencia dos límites
Por que é que vai colapsar a civilización industrial
Conclusión de «Cinco candidatos e un elefante»
A cuestión
