Nesta época da sociedade de consumo o terreo de batalla social coido que non debería ser (só) a rúa e a fábrica, senón o supermercado. A folga de consumo permanente penso pode ser a ferramenta da loita de clases que supere a folga laboral. Deixarmos de mercar ás grandes empresas que son a fin de contas as que determinan a política económica, mediante un boycott selectivo, pode ter un meirande efecto que deixar de traballarmos un día en todas as empresas e protestar na rúa diante do goberno monicreque de turno, ademais de ser algo ao alcance de todos: traballadores e parados, fixos e precarios. Este sería só un paso nun abandono da mecánica capitalista, que combinado coa autoxestión a todos os niveis, o abandono da banca non-ética, a autoprodución de alimentos e a economía alternativa para fornecernos doutros bens básicos mediante troca, bancos de tempo e moedas complementarias/alternativas, pode ir creando o modelo que substitúa na práctica —sen esperarmos máis, sen demandalo a ninguén— un capitalismo agoniante. A verdadeira folga revolucionaria é comezar a vivir sen capitalismo.
Lo último de Breves
Cuando alguien está al borde de un precicipio, lo que tiene que hacer es...
¿Qué diferencia hay entre la catadura moral de los padres que dejan morir a una hija
Gaia, el Sumak Kawsay y el Decrecimiento son tres planos de la revolución antropológica y civilizacional
Va siendo hora de recuperar una frase que deberíamos decir con más frecuencia, muchísima más frecuencia.
Buena parte de los problemas al debatir sobre el colapso, vienen por un uso tergiversado y