Programa político para Galiza respostar ao cénit do petróleo

[Documento en permanente actualización.]

Baseado nun texto anterior, fago aquí un resumo das propostas que coido máis aplicables para o noso país respostar política, económica e socialmente á crise múltiple que está a comezar producida polo cénit ou pico da produción de petróleo mundial.

O obxectivo último é facer fronte de maneira anticipada ás devastadoras consecuencias que a todos os niveis virán inexorablemente da fin do petróleo barato, do que tanto depende a nosa civilización. É dicir, preparar o noso país, para un troco de modelo enerxético e económico ineludible, baseado na independencia enerxética, a soberanía alimentar, a economía autocentrada e o decrecemento controlado.

É preciso que a clase política deste país abra os ollos e vexa que estamos abocados a unha transición a un modelo de sociedad que gaste moita menos enerxía e que a produza dunha maneira máis distribuida e local. Esa transición require un decrecemento económico controlado, porque crecemento económico e crecemento do consumo enerxético van necesariamente da man e ese camiño só ode conducir ao colapso, debido ao límite que impoñen as propias leis da naturaleza.

A continuación listo unha serie de medidas que tentarei manter actualizadas segundo o meu estudo do asunto me vaia fornecendo con ideas de aplicación interesante para Galiza:

Infraestruturas, enerxía, trasporte e investimento público:

• Revisión de todos os planos de investimento público baixo un escenario permanente de petróleo caro.
• Paralizar investimentos en infraestruturas de longa distancia moi dependentes do petróleo barato: aeroportos, autoestradas e tren de alta velocidade, nomeadamente.
• Promoción da soberanía enerxética galega: non dependermos do exterios para a enerxía que consumamos.
• Aposta decidida polas enerxías renovables.
• Fomentar a venda de electricidade por parte de pequenos produtores. Fomento do cooperativismo enerxético.
• Impulso do trasporte público. Penalización do trasporte privado non eficiente.
• Substitución dos combustibles fósiles no trasporte público. Despregue de tranvías nas cidades.
• Creación de liñas férreas de cercanías nas principais áreas urbanas.
• Investigación para a aplicación das enerxías renovables á flota pesqueira galega. Apoio á recuperación da vela nos barcos de baixura.
• Promoción do uso da bicicleta nas cidades. Creación de vías ou carrís exclusivos para bicicletas.
• Peatonalización e disuasión do uso do coche privado nos centros das cidades.
• Promoción do uso compartido de vehículos (sistemas de car-sharing) e do seu aluguer.
• Promoción do coche eléctrico. O etanol podería ser unha solución temporal pero a Xunta debería promover xa o desenrolo de coches eléctricos e subvencionar a súa adquisición. Para unha mobilidade persoal de curtas distancias, como a maioría das que se producen no interior da nosa dispersa Galiza, son unha solución idónea. Producir esa electricidade de xeito sostible e local.
• Potenciación dunha rede de comunicacións de proximidade por estrada e ferrocarril.
• Medidas de apoio ao trasporte marítimo de mercadorías fronte ao trasporte por estrada de longa distancia e fronte ao avión.
• Obrigar a poñer paneis solares nos edificios, miniturbinas eólicas e outros sistemas de autoabastecemento enerxético.
• Incluir na normativa de construción a obriga de illamento térmico.
• Gravar cun imposto especial as bombillas incandescentes e outros sistemas de uso enerxético non-eficientes.
• Adopción do Oil Depletion Protocol (como xa comezaron facer algúns gobernos locais noutras partes do mundo) e promoción do mesmo entre os concellos galegos.
• Aplicar as medidas que sexan posibles das incluidas no informe da AIE “Saving oil in a hurry” (febreiro de 2005) para a diminución do consumo.

Consumo e produción alimentares. Agricultura:

• Promoción da soberanía alimentar galega.
• Impulso maior da revitalización do agro en termos de sustentabilidade e de recuperación de sistemas de produción non dependentes do petróleo.
• Aposta decidida polos biofertilizantes.
• Axudas para que os cidadáns (sobre todo nos espazos urbáns) poñan en marcha hortas de auto-abastecemento (vid. en Porto, proxecto Horta na Porta). Formación, apoio económico, redución de xornadas e movilización do bano de terras nos territorios periurbáns.
• Potenciar e recuperar os mercados locais, prazas de abastos, feiras parroquiais mensuais e outros medios para a relocalización e a soberanía alimentares e para a trasparencia no comercio de alimentos. Realizar campañas públicas de difusión e incentivar unha volta aos hábitos de consumo alimentar sustentables e locais.
• Desenvolvemento de cadeas de suministro local.
• Redución de cargas sobre os pequenos agricultores.
• Potenciación do cooperativismo agrícola e da pesca na distribución.

Economía e sociedade:

• Explicación pedagóxica do problema do cénit do petróleo, recoñecendo a súa gravidade e explicando as alternativas para respondermos a el.
• Plano para a relocalización da economía e da sociedade.
• Plano integral para manter vivo e recuperar poboación no rural. Reordenar o territorio en base á estructura histórica de Galiza e á Teoría do Lugar Central.
• Reorientación da economía produtiva cara o consumo interno.
• Apoio a iniciativas empresariais non dependentes do petróleo.
• Supeditación total da economía ao benestar social.
• Abxuración pública do mito do crecemento sostible.
• Penalización do consumismo e da publicidade. Fomento dun cambio cultural con respecto ao consumo.
• Promoción de moedas locais complementarias, bancos de tempo e sistemas de troco.
• Máxima promoción do teletraballo.
• Promoción do turismo de proximidade. Máxima posta en valor de Galiza como destino turístico para os galegos e para os españois e portugueses.
• Reforma fiscal segundo criterios ecolóxicos.
• Apoio económico a proxectos empresariais que fornezan produtos substitutivos aos importados.
• Subvencións e vantaxes fiscais para as empresas e iniciativas cidadáns que potencien os circuitos curtos produción-consumo.
• Incentivos fiscais ao illamento térmico, á eficiencia e á autosuficiencia enerxética.
• Instalar medidores de consumo eléctrico nas casas para facilitar o aforro.
• Fomento das ecoaldeas como modelo para a revitalización do rural.
• Difusión e recuperación dos oficios tradicionais pre-industriais mediante exposicións itinerantes, programas de TV e clases en colexios e institutos.

Para poñermos en marcha estas medidas, propuxen unha actuación do Parlamento Galego definida nunha carta aberta aos nosos políticos.

Precisamos un plano de choque e precisámolo XA!