A necesaria crítica ao AVE en Galiza

Xa anteriormente nas páxinas deste blog toquei o tema do AVE e da sorprendente falta de crítica en Galiza, cando menos nos medios de masas e nos 3 partidos maioritarios. Agradécese xa que logo a interesante análise que trae o último número da revista Tempos Novos (que por fin ten unha versión online como era preciso: parabéns!:

Desque se chantara sobre o mapa galego, en 1995, o trazado dun tren de alta velocidade, a rémora adoitou ser a de cando levalo, á fin, do papel ao territorio. Ao contrario, agora xurde a ameaza de que se cumpra o tan arelado AVE. Coa chegada do novo camiño de ferro, o un polas outras, desaparecerán cincuenta e sete estacións e outro medio cento ficarán en estudo. Sálvanse as de grandes cidades, malia marxinarse seriamente Lugo, e as das localidades que serven de elo, coma Monforte, Tui ou Betanzos. Nin entre Madrid e Sevilla, nin entre Córdoba e Málaga, nin no percorrido Madrid-Zaragoza-Barcelona, o AVE supuxo a desfeita das liñas anteriores de media distancia. Cuxo billete custa, ademais, dúas ou tres veces menos. Se o tren de alta velocidade engule a xa precaria rede ferroviaria de Galiza, sería solución ou máis ben problema? O proxecto do AVE aumenta as eivas de conexión interna do territorio?

(A negriña é miña. Por certo, coido que queren dicir que o billete custa 2 ou 3 veces… máis.)

Como ordearmos o territorio sacrificando o medio de trasporte tanto de pasaxeiros como de mercadorías máis sustentable que temos? Esta á unha máis das contradicións dunha Xunta que semella máis preocupada en salvar os intereses dunhas elites e dunhas empresas -as da construción- que en realizar un troco de modelo de sociedade cara á sustentabilidade.